Nasz sekret ? Pięknie przywracamy je z powrotem na naszym smartfonie i więcej niż stara kłódka pamiętnikowa! Z kodem PIN, hasłem, a teraz także z identyfikatorem dotykowym i kodem, są tam przechowywane i nikt nie będzie mógł uzyskać do nich dostępu.
Tak myśli 9 na 10 Włochów , którzy bardzo uważają, aby nie podawać swoich telefonów komórkowych rodzinie i przyjaciołom. I rzeczywiście, 8 na 10 nigdy nie ujawniłoby swojego kodu dostępu, nawet podczas tortur .
Są to dane, które wyłaniają się z badania Eurodap , Europejskiego Stowarzyszenia na rzecz Panic Disorders, które badało związek Włochów z telefonami komórkowymi. Na ankietę odpowiedziało 1500 osób, mężczyzn i kobiet w wieku od 18 do 60 lat.
„10% osób, które wzięły udział, stwierdziło, że bardzo uważało, aby nigdy nie pisać na swoim telefonie komórkowym niczego, co mogłoby zagrozić relacjom z członkami rodziny lub przyjaciółmi - mówi psychoterapeutka Paola Vinciguerra, prezes Eurodap. Jeśli chodzi o prywatność, najważniejszym zagrożeniem dla dzieci do 25 roku życia są rodzice, a następnie przyjaciele . Osoby w wieku od 25 do 50 lat, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, obawiają się, że ich telefon może trafić w ręce ich współmałżonków, żon lub mężów. Strach także o ocenę dzieci, jeśli przeczytają coś kompromitującego znalezionego na telefonie komórkowym mamy i taty. Nawet osoby powyżej 60. roku życia chcą zachować swój telefon i wszelkie sekrety w środku. Przede wszystkim boją się sądu swoich dzieci ”.
Krótko mówiąc, okazuje się, że używanie tych smartfonów nie tylko nabiera autentycznych psychologicznych znaczeń (nadużywanie, uzależnienie, pozorowane relacje społeczne), ale staje się „pojemnikiem, przez który możemy się prezentować, wyrażać, zachowywać w sposób zupełnie inaczej niż zwykle ”. Być może dlatego eksperci twierdzą, że często zmieniają hasła: aby zasadniczo mieć pewność, że nikt nie ma dostępu do naszych danych.
Niemniej jednak 10% ludzi byłoby bardzo ostrożnych, aby nigdy nie pisać na telefonie komórkowym niczego, co mogłoby zagrozić relacjom z rodziną lub przyjaciółmi . Wszystko to tylko utwierdza nas w tym lęku separacyjnym, jeśli kiedykolwiek będziemy musieli wyjść lub co gorsza zapomnieć o smartfonie w domu. Niepokojące jest to, że to nie tylko „uzależnienie od telefonu komórkowego”, dla wielu to niestety także obawa, że ktoś będzie w stanie przeniknąć do bardzo osobistej sekretnej tożsamości.
„Ale pytanie, które musimy sobie zadać - konkluduje Vinciguerra - dotyczy ewidentnego złego samopoczucia, które wije się na wszystkich poziomach, co znajduje rozwiązanie w wykorzystaniu technologii, a często w tworzeniu innych tożsamości. Idealne dzieci w domu, bandyci na zewnątrz ”.
Czy naprawdę jesteśmy pewni, że idziemy we właściwym kierunku?
Germana Carillo
PRZECZYTAJ także:
Smartfon wyjęty z rąk: surrealistyczne zdjęcia, które pokazują nasze smutne uzależnienie
Smartfon: aby rodzice zapomnieli o swoich dzieciach
Smartfony i tablety przy stole: mniej żują i powodują otyłość
