Uspokój się, kurwa! Czym kiedykolwiek będzie dziecko, które ma problemy z toaletą lub nie chce się zdrzemnąć, bije inne dzieci lub cokolwiek, co przychodzi na myśl wśród „tysiąca” trudnych zachowań, przed którymi stawia Cię maluch, powodując nagłe i dźwięczne pragnienie ucieczki!? Rodzicu, uspokój się. Nie martw się. Oddychaj zen.
Zaproszenie, ironiczne i beztroskie, podpisał David Vienna , określany w Ameryce jako „najzabawniejszy bloger taty”; jest autorem książki „ Calmati ca ** o”, Macro Edizioni, ale przede wszystkim metody przezwyciężania codziennych niepokojów i niepewności oraz przeżywania rodzicielstwa bez przytłaczania trudności.
Tutaj teoria niewiele się liczy, od razu wchodzimy w praktykę: z drugiej strony jest to przydatne dla wszystkich matek i ojców, czyli dla każdej osoby, która musi stawić czoła wyzwaniom, pięknym i trudnym, jakie przychodzą dzięki i przez dzieci ( i można powiedzieć, że David od razu zaczął się świetnie z bliźniakami).
Rezultatem jest osiem rozdziałów (które przedstawiają etapy i najistotniejsze tematy życia dziecka - pierwsze miesiące, wiek pierwszych kroków, okres przedszkolny, wiek rozwoju, zachowania - oraz wchodzą w problemy rodzicielskie: umiejętności rodzice, macierzyństwo i ojcostwo, rzeczywiste problemy) i sześćdziesiąt okazji do dziecięcej ekspresji i witalności, które, powtarzając, nadwyręży cierpliwość każdego, być może nawet Hioba, ale które przy odpowiedniej dawce lekkości i słodyczy, ale także mądrości, stają się inne: okazja do refleksji, do rozwoju nowych umiejętności relacyjnych i do miłości.
Na przykład: czy dziecko robi scenę, kiedy nie idzie własną drogą i czy dzięki dobrej znajomości języka i umiejętności chodzenia identyfikuje się z postacią cesarza Wilhelma II? Uważa na przykład, że lody na patyku o 7 rano to najlepsze możliwe śniadanie i niezależnie od twoich prób zmuszenia go do myślenia lub zbliżenia się do kompromisu, wykorzystuje krzyki, łzy, kopnięcia i trzęsienie się, aby dostać to, czego chce (jak najwyraźniej też to zrobił. Wilhelm II)? W końcu się poddajesz, podajesz loda, próbując wmówić sobie, że w końcu to jak porcja owocu?
Tutaj. Więc uspokój się, kurwa! Myśleć.
„To trudne, bo kaprysy twojego dziecka są tak przyjemne, jak bycie przywiązanym do krzesła, by cierpieć odkrywczynię Dory, która opowiada ci o swoich przygodach. Ale jeśli zareagujesz zbyt negatywnie - lub, co gorsza, ustąpisz - z czasem zda sobie sprawę, że może to zrobić, kiedy tylko zechce.
Zawsze pamiętaj, że Twoje dziecko nie staje się dupkiem … celowo. Musisz nauczyć go cierpliwości, empatii, wdzięczności oraz tego, że musisz odebrać pensję, zanim kupisz mu piracką grę. Więc kiedy zacznie robić scenę, porozmawiaj z nim spokojnie. Wyjaśnij, że nie może dostać tego, czego chce od razu, ale też zaproponuj kompromis. Jeśli to się powtórzy, podejmij niezbędne kroki lub po prostu wyjdź na chwilę z pomieszczenia: pozwoli ci to nie stawiać się na jego poziomie i da trochę czasu na wyciszenie ”.
Podsumowując: dla mamy czy ojca czytanie będzie zabawne i niewątpliwie przydatne, choćby jako wsparcie i przypomnienie w ewentualnych momentach „sklerozy” lub profilaktyki.
Podstawowym celem jest uniknięcie przytłoczenia poczuciem winy, wyobrażeniem o niemożności, rozwijanie zdolności do lekceważenia, brania rzeczy we właściwy sposób, nawet jeśli nie wiesz, co robić, a także odejście - co jest fundamentalne! - że dziecko styka się z wieloma trudnościami i regułami, aby mogło się uczyć, doświadczać.
Ostatecznie na pierwszym planie pozostają trzy pewniki:
- jeśli jesteś mniej zestresowany, możesz łatwiej oddychać w całym domu, dzięki czemu dzieciom, niezależnie od wieku, będzie lepiej;
- zdrowy rozsądek pomaga stawić czoła i przezwyciężyć prawie każdy możliwy scenariusz lub sytuację;
- lepiej się poddać: w końcu prędzej czy później, mimo najlepszych chęci, zawsze jest jakiś bałagan … ale to też jest w porządku.
Krótko mówiąc, nie jest ważne, aby być najlepszym tatą lub najlepszą mamą na świecie (kto wie, co to znaczy …); wystarczy i staramy się być po prostu dobrymi, uważnymi i kochającymi rodzicami.
Uspokój się pieprzona metoda rodzicielska Zen
Anna Maria Cebrelli
