Niepokój, spójrzmy prawdzie w oczy, wcale nie jest zabawny. We Włoszech jest około 2 i pół miliona osób, które cierpią - lub cierpiały w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy - na zaburzenia lękowe; najczęstsze to fobia specyficzna, lęk społeczny i lęk uogólniony.
Osoby najbardziej zagrożone: mieszkający w dużych ośrodkach miejskich, zwłaszcza kobiety i młodzież. Ale co to właściwie jest i jak sobie z tym poradzić?
Oto 8 rzeczy, które warto wiedzieć i których możesz się nauczyć podczas dedykowanej osobistej podróży z psychologiem.
Znaki, które identyfikują stan lęku
Lęk jest ważnym mechanizmem biologicznym, ponieważ sygnalizuje obecność możliwego niebezpieczeństwa. Objawy mogą być fizyczne, psychiczne i behawioralne; najczęstsze to odpowiednio:
- tachykardia, zawroty głowy, uderzenia gorąca
- intensywne zmartwienie utrzymujące się z czasem, trudności z koncentracją i zapamiętywaniem, drażliwość, skłonność do trudności z zasypianiem
- pobudzenie ruchowe lub odwrotnie, bezruch; skłonność do unikania pewnych czynności
Czasami objawy fizyczne, takie jak napięcie mięśni i zmęczenie, są jedynymi wskaźnikami stanu lęku: w rzeczywistości organizm może przejawiać lęk przed mózgiem.
Uwaga na poziom!
Jeśli pojawiają się tylko od czasu do czasu, niski poziom lęku jest na ogół funkcjonalny, aby stawić czoła sytuacjom i dlatego powinien być mile widziany i używany proaktywnie jako bodziec (a także jako wskaźnik spersonalizowanego alarmu) i nie powinien być uważany za patologiczny lub należy go natychmiast wyeliminować, uciekając się do pigułka. Ale jeśli staną się ważne i wpłyną na jakość życia lub utrzymają się dłużej niż sześć miesięcy, ważne jest, aby skontaktować się z psychologiem lub psychoterapeutą (oczywiście możesz zdecydować się na pracę nad nimi jeszcze wcześniej).
Nie mylmy tego ze strachem
Lęk to nie strach. Badanie opublikowane w 2021 roku w American Journal of Psychiatry przez Josepha LeDouxa i Daniela Pine'a, dwóch znanych neuronaukowców, podkreśla, jak strach i lęk zależą od różnych obwodów neuronalnych. Z pewnością prawdą jest, że stan lęku może być aktywowany w sytuacjach postrzeganych jako niebezpieczne, ale w dużej mierze te doświadczenia są związane z odczuwaniem stresu: w niektórych środowiskach, żyjąc w stresujących sytuacjach, które utrzymują się z czasem, wiele osób ma skłonność do reagowania lękiem. Kilka badań wykazało, że niektórzy ludzie są bardziej predysponowani do swojej struktury genetycznej lub żyją lub dorastali w niespokojnym środowisku rodzinnym.
Wydajność i obraz siebie
Szczególną formą jest lęk przed wydajnością: pojawia się, gdy ktoś czuje się wezwany do reagowania na poziomy widoczności, wydajności, produktywności, na standardy „doskonałości”, które, jeśli nie zostaną osiągnięte, mogą zagrozić pozycji, szacunku, wyobrażenie, jakie mają o nas inni lub nasz obraz siebie. Podobnie, doświadczenie lęku może wskazywać, że ktoś tak naprawdę nie realizuje się, ale raczej podąża za presją społeczną, wzorcami zewnętrznymi lub, znowu, istnieje głębokie i powszechne doświadczenie niskiej samooceny.
Z tyłu czasami pojawia się złość
Czasami lęk jest widoczną częścią głębokiego uczucia złości (które wyrażone społecznie jest mniej akceptowalne i zrozumiałe): jest to rodzaj maski, która pozwala ci obniżyć, a nie deklarować, co naprawdę czujesz, ponieważ to się boi. Niemal zawsze to „ukrywanie” nie jest dokonywane świadomie, ale jest to transformacja, która zachodzi na poziomie nieświadomym.
Symboliczne przesłanie, czytanie psychosomatyczne
Z psychosomatycznego punktu widzenia niepokój - zawsze - mówi o wielkim bogactwie, o potencjale, który wymaga uwolnienia, doświadczenia, rozpoznania: „Dzięki temu mózg bierze odpowiedzialność za potrząsanie nami do samego korzenia, aby zasygnalizować, że wykluczamy się z naszego życie jest istotną częścią nas samych, coś, czego oczywiście nie można stłumić bez nawrotów: kreatywność, seksualność, uczucia, wolność, pragnienia, sposoby bycia ”, wyjaśniają eksperci Riza. Oczywiście, żeby to zrobić, najpierw trzeba to rozpoznać, zaakceptować.
Dobre praktyki radzenia sobie w pojedynkę ze stanem wywołującym lęk
Niepokój nie jest nierozwiązywalny. Jeśli, oczywiście, lepiej jest temu zapobiec, można zastosować niewielkie strategiczne środki zaradcze, gdy się pojawią; na przykład:
- posłuchaj i spróbuj „wprowadzić” utwór, który naprawdę lubisz
- oddychaj głęboko, skieruj swoją uwagę tylko na oddech i doznania ciała
- miły spacer na łonie natury
- bieg (lub jakakolwiek aktywność fizyczna, która „zmusza” uwagę do tego, co robisz)
i ogólnie, przyjmować bardziej poprawny styl życia (odpowiednie godziny odpoczynku, zdrowa i ekologiczna żywność, dobre konstruktywne relacje, czas poświęcony swoim pasjom, a nie tylko pracy, jasne granice pracy), w tym związek z technologią: ważne jest między innymi odłączenie komputera, telefonu komórkowego i nie oglądanie telewizji przynajmniej pół godziny przed pójściem spać.
Skuteczność uważności
Medytacja jest absolutnie skuteczna w przypadku zaburzeń lękowych. W szczególności liczne badania wykazały skuteczność uważności. Ważne jest, aby zwrócić uwagę, że jeśli nie masz już nawyku, rozpoczęcie medytacji w stanie lęku jest dość trudne. Dlatego lepiej jest zacząć, uczyć się tego rodzaju czynności, kiedy jesteś w spokojniejszym stanie emocjonalnym: praktykowanie w każdym przypadku poprawia samopoczucie osobiste, poczucie własnej wartości, samoświadomość. W bardziej skoncentrowanym i świadomym „terenie” fizycznym i emocjonalnym będziesz mniej podatny na epizody wywołujące niepokój, aw każdym razie będziesz w stanie łatwiej stawić im czoła i rozwiązać je.
