Tygrys tasmański wyginął dziesiątki lat temu, ale dziś, po prawie stu latach, ponownie pojawiło się wideo przedstawiające ostatniego żyjącego na planecie. Film pochodzi z 1933 roku, ale został właśnie wydany przez National Film and Sound Archive of Australia (NFSA).
Thylacinus cynocephalus, znany również jako wilk tasmański, wilk torbacz, wilk południowy lub wilk workowaty, żył przez ostatnie stulecie. Skamieniałe szczątki znaleziono w Papui Nowej Gwinei, na całym kontynencie australijskim i na Tasmanii, co świadczy o obecności zwierzęcia na tych obszarach.
Był to największy mięsożerny torbacz na świecie . Chociaż miał liczne apelacje, był powszechnie znany jako tygrys tasmański ze względu na charakterystyczne paski na grzbiecie. Pomimo swojej okrutnej reputacji, tygrys był pół-nocny, dość nieśmiały i zwykle unikał kontaktu z ludźmi. Liczne czynniki, w tym wprowadzenie dingo, doprowadziły do wyginięcia tego stworzenia na wszystkich obszarach oprócz Tasmanii, około 2000 lat temu. Ale w dziczy Tasmanii przeżył długo, przynajmniej do czasu, gdy ludzkie szaleństwo ostatecznie usankcjonowało zniknięcie tych stworzeń.
Uważa się, że ostatni wilk workowaty na wolności został zabity w 1930 r., A ostatni w niewoli, Benjamin, zmarł w zoo Beaumaris w Hobart w 1936 r., I to jest dokładnie to, co pokazano na nowym filmie.
„W 1936 r. Thylacine otrzymał ochronę prawną na mocy prawa tasmańskiego, chociaż prawdopodobnie już wyginął. W 1966 r. W południowo-zachodniej Tasmanii utworzono rezerwat dzikich zwierząt o powierzchni 647 000 hektarów, częściowo w celu ochrony wszelkich zwierząt, które mogą pozostać na tym obszarze. Obecnie nie ma środków ochronnych w odniesieniu do tego gatunku, ponieważ uważa się, że wyginął ”- wyjaśnia Iucn,
Obecnie jest bardzo niewiele zdjęć i tyle samo filmów przedstawiających stworzenie, ale ostatni z nich został właśnie ujawniony przez NFSA po raz pierwszy. Zachowany cyfrowo dziennik podróży ujawnił najnowsze ruchome obrazy Tygrysa Tasmańskiego.
„Znanych jest mniej niż tuzin filmów, co odpowiada nieco ponad trzem minutom niemego, czarno-białego materiału filmowego nieuchwytnego Thylacine (Tasmanian Tiger). Wszystkie dotyczą wilków workowatych trzymanych w niewoli i fotografowanych tylko w dwóch miejscach: w Beaumaris Zoo w Hobart oraz w londyńskim zoo. Teraz, publicznie niewidoczny od 85 lat, NFSA wydała kolejne 21 cennych sekund ”- czytamy w oficjalnym oświadczeniu.
National Film and Sound Archive of Australia (NFSA) zdigitalizowało i opublikowało 21-sekundowy klip Benjamina. Materiał pochodzi z zapomnianego dziennika podróżniczego z 1935 roku „Tasmania The Wonderland”. Zdjęcia przedstawiają ostatnie ruchome klatki najsłynniejszego australijskiego wymarłego drapieżnika, niestety zamkniętego w zoo.
© NSFA
(Nieznany) narrator filmu wspomina o rzadkości tego zwierzęcia i tak naprawdę jest to jedyny profesjonalnie wyprodukowany film dźwiękowy wyświetlany publiczności, gdy okaz był jeszcze żywy iw niewoli. Zaledwie 18 miesięcy po wykonaniu tego materiału filmowego ostatni żyjący w niewoli tygrys tasmański zmarł 7 września 1936 r., Prawdopodobnie z powodu zaniedbania.
Simon Smith, kurator NFSA, wyjaśnia:
„Niedobór materiału filmowego wilka workowatego sprawia, że każda sekunda ruchomego obrazu jest naprawdę cenna. Jesteśmy bardzo podekscytowani, że ten nowo zdigitalizowany materiał filmowy będzie dostępny dla wszystkich online. "
Oto materiał filmowy z lat trzydziestych XX wieku:
Niestety to człowiek był odpowiedzialny za wyginięcie tego zwierzęcia. Wraz z założeniem pierwszych kolonii na Tasmanii na początku XIX wieku rozwinął się również przemysł rolniczy. Osadnicy wykorzystywali rozległe obszary ziemi do uprawy i hodowli owiec i bydła. śmierć bydła, błędnie przypisana atakom wilka workowatego, stworzyła łatwego kozła ofiarnego. W ten sposób tygrys był na Tasmanii znienawidzony i przerażony. Już w 1830 roku za jego pojmanie i zabijanie stworzono prawdziwe systemy nagród. W 1888 r. Rząd Tasmany wprowadził również nagrodę za każde zabite zwierzę. Program trwał do 1909 roku i zaowocował przyznaniem ponad 2180 nagród. Szacuje się, że co najmniej 3500 wilków workowatych zostało zabitych przez ludzi między 1830 a 1920 rokiem. Wprowadzenie gatunków takich jak dzikie psyDo wyginięcia tylacyny w dużym stopniu przyczyniły się choroby obce, w tym świerzb i niszczenie siedlisk.
Źródła odniesienia: Iucn, NFSA
