Dwa buki odkryte w Parku Narodowym Pollino w Kalabrii mają ponad 620 lat dzięki badaniom naukowym, które pozwoliły na datowanie ich metodą dendrochronologiczną, a raczej poprzez pomiar słojów wzrostu.
Bardzo ważne odkrycie, ponieważ dwa buki w parku są najstarszymi w Europie i dziś noszą imię Michele i Norman, zainspirowane odpowiednio botanikiem Michele Tenore oraz brytyjskim podróżnikiem i pisarzem Normanem Douglasem, pasjonatem lasów Pollino. których opisali cuda natury.
Dzięki nim, dzięki naturalności i właściwościom ekologicznym, drewno bukowe Pollinello zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Unesco . Między innymi można tu spotkać wiele drzew, które rodzą się i giną zgodnie z naturalnym cyklem, co jest dość rzadkie w dzisiejszych lasach, gdzie normą jest interwencja człowieka.
Ale kto jest za to wszystko odpowiedzialny? Od zespołu uczonych, który opublikował badanie „Lekcje z dzikiej przyrody: powolny, ale rosnący długoterminowy wzrost pozwala na maksymalną długowieczność buka europejskiego” w Ekologii. Wśród nich są Gianluca Piovesan, Franco Biondi, Michele Baliva, Giuseppe De Vivo, Vittoria Marchianò, Aldo Schettino i Alfredo Di Filippo.
Naukowcy ujawnili, że długowieczność obu buków zależy od powolnego wzrostu, który zwiększa się na przestrzeni wieków . Dlatego też, jeśli w pierwszych latach wzrost jest bardzo ograniczony, również z powodu ekstremalnego klimatu, drzewa na ogół pozostają średnio mniejsze, ale utrzymują się dłużej.
Tak bardzo, że Michele i Norman są dość niscy, ich wysokość nie przekracza 15 metrów, a ta cecha pomogłaby również uczynić je bardziej odpornymi. Podobnie jak w innych starożytnych lasach bukowych Parków Narodowych Casentino i Abruzzo, które są już wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Badania, które były możliwe dzięki współpracy uniwersytetów i parków narodowych, takich jak Pollino, nie zostały ujawnione przypadkowo, ich celem jest m.in. uwrażliwienie instytucji na ochronę ekosystemów leśnych z perspektywy zrównoważonego rozwoju.
Może Cię również zainteresować:
- Pod lodem Antarktydy znajduje się prastary las „sprężystych” drzew
- Żywy las: jak drzewa komunikują się ze sobą
Laura De Rosa
Zdjęcie kredytowe: Pollino Park
