Od pustyni do zielonej równiny i odwrotnie: obszar radykalnie zmienia swój wygląd co 20 tysięcy lat w synchronizacji z aktywnością monsunową
Sahara jest jednym z najtrudniejszych i najbardziej niegościnnych miejsc na naszej planecie, obejmującym dużą część Afryki Północnej pośród tysięcy kilometrów kwadratowych skał i smaganych wiatrem wydm. Ale nie zawsze było tak opuszczone i jałowe. W rzeczywistości prymitywne malowidła naskalne i skamieniałości wydobyte w tym regionie sugerują, że Sahara była również stosunkowo zieloną oazą, w której kwitły ludzkie osady oraz różnorodne rośliny i zwierzęta.
Potwierdzają to naukowcy z MIT, którzy w nowych badaniach przeanalizowali pył osadzający się u wybrzeży Afryki Zachodniej w ciągu ostatnich 240 000 lat i stwierdzili, że Sahara i Afryka Północna w zasadzie oscylowały między klimatem wilgotnym a suchym. co 20 tysięcy lat . Rodzaj klimatycznego „wahadła” napędzanego głównie zmianami w osi Ziemi, gdy planeta krąży wokół Słońca, ruch, który z kolei wpływa na dystrybucję światła słonecznego między porami roku.
W Afryce Północnej, kiedy Ziemia jest nachylona tak, aby uzyskać maksymalne światło słoneczne w lecie na każdej orbicie wokół Słońca, ten wzrost strumienia słonecznego prawdopodobnie zintensyfikuje aktywność monsunową regionu, co z kolei powoduje, że Sahara jest bardziej mokra. i bardziej „zielone”. Kiedy oś planety odchyla się pod kątem, który zmniejsza ilość docierającego światła słonecznego, aktywność monsunowa słabnie, tworząc bardziej suchy klimat, podobny do tego, jaki obserwujemy dzisiaj.
„Nasze odkrycia sugerują, że historia klimatu w Afryce Północnej jest zdominowana przez ten 20 000-letni rytm, który przebiega między zieloną i suchą Saharą” - mówi David McGee, profesor nadzwyczajny na Wydziale Nauk o Ziemi, Atmosferze i Planetarności MIT. Uważamy, że jest to przydatny szereg czasowy do zbadania, aby zrozumieć historię Sahary i jakie czasy byłyby optymalne dla ludzi do kolonizacji Sahary ”.
uczę się
Wiatry północno-wschodnie zbierają co roku setki milionów ton pyłu z Sahary, osadzając większość osadów w Oceanie Atlantyckim u wybrzeży Afryki Zachodniej. Warstwy tego pyłu, nagromadzone przez setki tysięcy lat, mogą służyć jako geologiczna kronika historii klimatycznej Afryki Północnej: gęste warstwy pyłu mogą wskazywać na okresy jałowe, podczas gdy te zawierające mniej pyłu mogą wskazywać na bardziej wilgotne epoki. .
Naukowcy przeanalizowali rdzenie osadów wydobyte z dna oceanu u wybrzeży Afryki Zachodniej, zawierające warstwy pradawnych osadów osadzonych na przestrzeni milionów lat. Każda warstwa może zawierać ślady pyłu saharyjskiego i pozostałości form życia, takie jak maleńkie muszle planktonu.
Naukowcy, pod kierunkiem naczelnej autorki Charlotte Skonieczny, zbadali warstwy osadów osadzonych w ciągu ostatnich 240 000 lat i analizując każdą warstwę pod kątem śladów pyłu, zmierzyli stężenia rzadkiego izotopu toru, aby określić, jak szybko pył gromadził się na powierzchni. dno morskie.
Tor jest wytwarzany w oceanie ze stałą szybkością z bardzo małych ilości radioaktywnego uranu rozpuszczonego w wodzie morskiej i szybko przyczepia się do tonących osadów. W związku z tym naukowcy mogą wykorzystać stężenie toru w osadach do określenia szybkości, z jaką pył i inne osady gromadzą się na dnie morskim: w okresach wolnej akumulacji tor jest bardziej skoncentrowany, podczas gdy w okresach szybkiej akumulacji, tor jest rozcieńczony.
„Odkryliśmy, że niektóre skoki pyłu w jądrach były spowodowane zwiększonym osadzaniem się pyłu w oceanie, ale inne skoki wynikały po prostu z rozpuszczania węglanu i faktu, że podczas epok lodowcowych w tym regionie, ocean był bardziej kwaśny i korodujący dla węglanu wapnia. Może się wydawać, że w oceanie osadza się więcej pyłu, podczas gdy w rzeczywistości go nie ma.
Naukowcy zdali sobie sprawę, że Sahara oscylowała między wilgotnym a suchym klimatem co 20 000 lat, zsynchronizowana z aktywnością monsunową regionu i okresowym nachyleniem Ziemi.
Przeczytaj także
- W ciągu ostatniego stulecia Sahara wzrosła o 10%
- Na Saharze pada śnieg: niezwykły spektakl bielonych wydm
Germana Carillo
Cover
Sahara zmienia swój wygląd co 20 tysięcy lat
