Wycieczka do serca Tanzanii w celu udokumentowania erozji gleby i jej wpływu na społeczności Masajów. Aby dać nam niepokojący, ale prawdziwy obraz Afryki Wschodniej, dziennikarz Carey Marks uwiecznił erozję gleby dla projektu Jali Ardhi.
Ten ostatni jest odpowiedzialny za badanie wpływu erozji na miejscowej ludności, na ziemie i pastwiska. Krajobraz, który zmienia się bardzo szybko i do którego społeczności muszą się dostosowywać równie szybko.
Jali ardhi w języku suahili oznacza „opiekę nad ziemią”. Zdjęcia zrobione przez Marksa będą prezentowane na Uniwersytecie w Plymouth od 22 maja do 2 czerwca.
W ciągu ostatnich 10 lat krajobraz Masajów w Tanzanii doświadczył poważnego wzrostu erozji gleby, z prawie całkowitym zniszczeniem wielu obszarów wykorzystywanych do wypasu zwierząt i bardzo poważnymi konsekwencjami społeczno-gospodarczymi, ponieważ bydło jest istotną częścią Masajów. ich życia i kultury.
Utrata pokrywy roślinnej jest jednym z kluczowych czynników i erozja może być spowodowane przyczynami naturalnymi , takimi jak susze i czynników ludzkich, takich jak decyzje dotyczące zagospodarowania terenu. Trudne interakcje między tymi dwoma składnikami doprowadziły do katastrofalnej utraty gleby.
Erozja i związane z nią problemy dotyczą bezpieczeństwa wody, żywności i energii. Sytuacja ulegnie pogorszeniu, biorąc pod uwagę coraz bardziej masowe skutki zmiany klimatu.
Nawet w „normalnych” warunkach klimatycznych erozja gleby ogranicza gromadzenie się wody i składników odżywczych, bioróżnorodność i pierwotną produktywność roślin na gruntach rolnych. Zagraża to odporności społeczności zależnych od gleby i zasobów wodnych.
Istnieje ryzyko, że w przypadku braku programów gospodarowania glebą zmiana użytkowania gruntów (na przykład przekształcenie lasu w grunty rolne i pastwiska) wzmocni skutki hydroklimatyczne, zmieniając równowagę ekosystemów i odzwierciedlały te dotyczące zdrowia ludzkiego.
Symbolicznym przykładem jest Park Narodowy Lake Manyara, bogaty w bioróżnorodność, z ponad 400 gatunkami ptaków, dużymi ssakami lądowymi i fauną wodną. Ten delikatny ekosystem przyciąga co roku ponad 150 000 turystów, zapewniając środki do życia wielu miejscowym. Ale wzrost zanieczyszczenia zagraża ochronie tego miejsca UNESCO.
Oddziaływania na wrażliwość gleby obejmują również deptanie zwierząt wzdłuż szlaków. Naraża to glebę na większe uszkodzenia podczas opadów, ponieważ woda deszczowa łatwiej przepływa przez uszkodzone gleby.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: DRZEWO ŻYCIA: CUD ŻYJĄCY NA PUSTYNI BAHRAINU (FOTO)
Dzięki projektowi Jali Ardhi, kierowanemu przez Uniwersytet w Plymouth, interdyscyplinarna grupa badawcza będzie dążyć do dostarczenia nowej wiedzy i rozwiązań przeciwko erozji, która zagraża Tanzanii, ale także wielu innym regionom świata.
Francesca Mancuso
Zdjęcie
